ՄՈՆՈՒՄԵՆՏԱԼ ԱՐՎԵՍՏԸ ՀԱՅԱՍՏԱՆՈՒՄ (ԿՈԹՈՂԱՅԻՆ ԱՐՎԵՍՏ, ՈՐՄՆԱՆԿԱՐՉՈՒԹՅՈՒՆ)

##article.authors##

  • Գոռ Մելիքսեթյան ՀՊՄՀ

DOI-:

https://doi.org/10.24234/journalforarmenianstudies.v2i61.51

Հիմնաբառեր-:

մոնումենտալ արվեստ, կոթողային արվեստ, որմնանկարչություն, մոնումենտալ գեղանկարչություն, խճանկարչություն, միջնադարյան արվեստ, Ախթամարի որմնանկարներ, պալատական, եկեղեցական, հորինվածք

Վերացական

Մոնումենտալ արվեստը տարածական արվեստների ուրույն բնագավառ է, որի ստեղծագործությունները կիրառվում են կոնկրետ ճարտարապետական միջավայրի համար և գաղափարով, տեսողական-արխիտեկտոնիկ ու գունային կառուցվածքով համապատասխանում են նրան:

Մոնումենտալ արվեստի գործեր են համարվում հուշարձաններն ու կոթողները, կառույցների քանդակագործական, գեղանկարչական, խճանակարային հարդարանքը, որմնանկարները (որոշ արվեստաբաններ մոնումենտալ արվեստի գործեր են համարում նաև ճարտարապետական շինությունները): Շինության ճակատի և ինտերիերի հորինվածքները (որմնապատկերները), հրապարակի հուշարձանը, սովորաբար մարմնա­վորում ու պրոպագանդում են տվյալ ժամանակի սոցիալական և փիլիսոփայական առավել ընդհանուր գաղափարներ, նվիրվում ականավոր գործչի կամ նշանավոր իրադարձության հիշատակին:

Համադրվելով կոթողային արվեստին՝ մոնումենտալ արվեստը կոնկրետացնում է կառույցի, անսամբլի կամ ճարտարապետորեն կազմակերպված տարածության գաղափարական բովանդակությունը:

Հոդվածը համեմատական քննության է ենթարկում Հայաստանում մոնումենտալ արվեստի ոչ միայն կոթողային տեսակը, այլ նաև մոնումենտալ գեղանկարչական արվեստը՝ ի դեմս եկեղեցական որմնանկարչության, որը հայ միջնադարյան արվեստի փառավոր էջերից մեկն է: Նման արժեքները վեհ գաղափարներ արտահայտելու ձգտումով են պայմանավորված՝ այդ գործերի վսեմ գեղարվեստական ձևերը, մարդու, առարկայական–տարածական միջավայրի և բնության հետ դրանց մասշտաբային հարաբերակցությունը:

 

Հղումներ

Առաքելյան Բ., Ակնարկներ հին Հայաստանի արվեստի պատմության, Ե., 1976։

Սահինյան Ա., Գառնիի և Գեղարդի ճարտարապետական հուշարձանները, Ե., 1999։

Հովհաննիսյան Կ., Էրեբունի որմնանկարները, Ե., 1978։

Толстой В. Б., Советская монументальная живопись. М., 1958։

##submission.downloads##

Հրապարակված

2023-04-28